คำสั่งทางปกครอง เกี่ยวกับภาษีสรรพสามิต

การจัดเก็บภาษีสรรพสามิตจากบุคคลที่กฎหมายกำหนดให้เป็นผู้มีหน้าที่เสียภาษีสรรพสามิตนั้น มาตรการบังคับที่สำคัญประการหนึ่งคือ การออก “คำสั่งทางปกครอง” ในทางภาษี แม้ถ้อยคำนี้จะไม่ปรากฏเป็นลายลักษณ์อักษรอย่างชัดแจ้งในกฎหมายว่าด้วยภาษีสรรพสามิต แต่คำสั่งทางปกครองในทางภาษีถือเป็นเครื่องมือหรือกลไกที่มีความสำคัญและมีความเกี่ยวข้องอย่างใกล้ชิดกับการปฏิบัติงานของเจ้าพนักงานสรรพสามิตและพนักงานเจ้าหน้าที่ตามกฎหมาย รวมทั้งส่งผลกระทบต่อประชาชนซึ่งเป็นผู้มีหน้าที่เสียภาษีสรรพสามิตอย่างมีนัยสำคัญ

1. ความหมายของคำสั่งทางปกครอง

โดยเหตุที่กรมสรรพสามิตมีสถานะในทางกฎหมายเป็น “ฝ่ายปกครอง” รูปแบบหนึ่ง การดำเนินกิจกรรมทางปกครองเพื่อให้บรรลุวัตถุประสงค์ในการจัดเก็บภาษีได้ จึงจะต้องอาศัยเครื่องมือสำหรับช่วยในการปฏิบัติงานให้สำเร็จลุล่วงตามวัตถุประสงค์หลายประการด้วยกัน และบรรดาเครื่องมือที่กรมสรรพสามิตจำเป็นที่จะต้องใช้เพื่อให้การปฏิบัติตามภารกิจบรรลุผลอย่างหนึ่งก็คือ “คำสั่งทางปกครอง” เพราะคำสั่งทางปกครองที่บัญญัติไว้ตามพระราชบัญญัติวิธีปฏิบัติราชการทางปกครอง พ.ศ. 2539 มาตรา 5 ให้หมายความว่า “การใช้อำนาจตามกฎหมายของเจ้าหน้าที่ที่มีผลเป็นการสร้างนิติสัมพันธ์ขึ้นระหว่างบุคคลในอันที่จะก่อ เปลี่ยนแปลง โอน สงวน ระงับ หรือมีผลกระทบต่อสถานภาพของสิทธิและหน้าที่ของบุคคล ไม่ว่าจะเป็นการถาวรหรือชั่วคราว เช่น การสั่งการ การอนุญาต การอนุมัติ การวินิจฉัยอุทธรณ์ การรับรอง และการรับจดทะเบียน แต่ไม่หมายความรวมถึงการออกกฎ” นั้น ถือเป็นรูปแบบของการกระทำทางปกครองที่สำคัญที่มีผลเป็นการสร้างนิติสัมพันธ์หรือก่อให้เกิดการเคลื่อนไหวซึ่งสิทธิและหน้าที่ของผู้เสียภาษี ทั้งยังเป็นการกำหนดสถานภาพทางกฎหมายของบุคคลผู้รับคำสั่งนั้นด้วย

ทั้งนี้ คำสั่งทางปกครองในทางภาษีถือเป็นการใช้อำนาจรัฐที่เหนือกว่าเพื่อกำหนดกฎเกณฑ์ต่าง ๆ ให้แก่ประชาชนหรือเอกชนยึดถือและปฏิบัติตาม โดยกฎเกณฑ์ดังกล่าวมีลักษณะที่เป็นรูปธรรมและมีผลเป็นการเฉพาะราย

2. ตัวอย่างคำสั่งทางปกครองเกี่ยวกับภาษีสรรพสามิต

คำสั่งทางปกครองเกี่ยวกับภาษีสรรพสามิตจะต้องเป็นการใช้อำนาจตามพระราชบัญญัติภาษีสรรพสามิต พ.ศ. 2560 ประกอบกับกฎหมายลำดับรองอื่น ๆ ที่เกี่ยวข้องเพื่อออกคำสั่งทางปกครองนั้น ดังนั้นเพื่อให้ผู้อ่านเกิดความเข้าใจมากยิ่งขึ้น จึงได้รวบรวมและยกตัวอย่างคำสั่งทางปกครองในทางภาษีสรรพสามิตไว้โดยสังเขปดังต่อไปนี้

(1) คำสั่งไม่เลื่อนกำหนดเวลาการยื่นแบบรายการภาษี การเสียภาษี การอุทธรณ์ หรือการแจ้งต่าง ๆ ตามที่กำหนดไว้ในพระราชบัญญัติภาษีสรรพสามิต พ.ศ. 2560 เนื่องจากไม่ปรากฏว่าผู้มีหน้าที่ต้องปฏิบัติตามกำหนดเวลาดังกล่าวมีเหตุจำเป็นจนไม่สามารถจะปฏิบัติตามกำหนดเวลาได้

(2) ประกาศราคาขายปลีกแนะนำเพื่อถือเป็นเกณฑ์ในการคำนวณภาษี ในกรณีที่ราคาขายปลีกแนะนำไม่สอดคล้องกับความเป็นจริง หรือไม่เป็นไปตามกลไกตลาด หรือไม่สามารถกำหนดราคาขายปลีกแนะนำได้

(3) คำสั่งให้ผู้ประกอบอุตสาหกรรมหรือผู้นำเข้าจัดการแปลบัญชี เอกสาร และหลักฐานต่าง ๆ ซึ่งเกี่ยวกับหรือมีเหตุอันควรเชื่อว่าเกี่ยวกับการเสียภาษีที่ได้ทำเป็นภาษาต่างประเทศให้เป็นภาษาไทย โดยกำหนดให้แล้วเสร็จและส่งภายในเวลาที่เห็นสมควร

(4) คำสั่งไม่อนุญาตให้นำสินค้าที่ยังมิได้เสียภาษีโดยถูกต้องและครบถ้วนออกจากโรงอุตสาหกรรมไปเก็บไว้ในคลังสินค้าทัณฑ์บน หรือนำสินค้าจากคลังสินค้าทัณฑ์บนกลับคืนไปเก็บไว้ในโรงอุตสาหกรรม หรือจากคลังสินค้าทัณฑ์บนแห่งหนึ่งไปเก็บไว้ในคลังสินค้าทัณฑ์บนอีกแห่งหนึ่ง

(5) คำสั่งไม่รับคำขอยื่นจดทะเบียนสรรพสามิตของผู้ประกอบอุตสาหกรรมหรือผู้ประกอบกิจการสถานบริการ

(6) คำสั่งไม่ออกใบทะเบียนสรรพสามิตให้แก่ผู้ประกอบอุตสาหกรรมหรือผู้ประกอบกิจการสถานบริการที่ได้ยื่นคำขอจดทะเบียนสรรพสามิตไว้

(7) คำสั่งไม่ออกใบแทนใบทะเบียนสรรพสามิตให้แก่ผู้ประกอบอุตสาหกรรมหรือผู้ประกอบกิจการสถานบริการที่ได้ยื่นคำขอไว้ ในกรณีที่ใบทะเบียนสรรพสามิตชำรุดในสาระสำคัญหรือสูญหาย

(8) คำสั่งไม่รับแจ้งการเลิกหรือโอนกิจการของผู้ประกอบอุตสาหกรรมหรือผู้ประกอบกิจการสถานบริการ และไม่รับดำเนินการเกี่ยวกับคำขอยื่นจดทะเบียนสรรพสามิตของผู้รับโอนกิจการ ตลอดจนมีคำสั่งไม่ออกใบทะเบียนสรรพสามิตให้แก่ผู้ประกอบอุตสาหกรรมหรือผู้ประกอบกิจการสถานบริการซึ่งรับโอนกิจการนั้น เมื่อได้มีการยื่นคำขอจดทะเบียนสรรพสามิตไว้

(9) คำสั่งไม่รับและไม่ดำเนินการเกี่ยวกับคำขอยื่นจดทะเบียนสรรพสามิตของทายาทของผู้ประกอบอุตสาหกรรมหรือผู้ประกอบกิจการสถานบริการที่ประสงค์จะดำเนินกิจการต่อไป ในกรณีที่ผู้ประกอบอุตสาหกรรมหรือผู้ประกอบกิจการสถานบริการถึงแก่ความตาย

(10) คำสั่งไม่รับคำขอ ไม่พิจารณาคำขอ และไม่อนุญาตให้ตั้งคลังสินค้าทัณฑ์บน

(11) คำสั่งไม่รับคำขอและไม่ออกใบแทนใบอนุญาตตั้งคลังสินค้าทัณฑ์บนให้แก่เจ้าของคลังสินค้าทัณฑ์บน ในกรณีที่ใบอนุญาตตั้งคลังสินค้าทัณฑ์บนชำรุดในสาระสำคัญหรือสูญหาย

(12) คำสั่งไม่รับคำขออนุญาตและไม่อนุญาตให้โอนกิจการคลังสินค้าทัณฑ์บน

(13) คำสั่งให้ผู้ประกอบอุตสาหกรรมนำสินค้าไปเก็บไว้ในโรงอุตสาหกรรมหรือในคลังสินค้าทัณฑ์บนอื่น หรือคำสั่งให้ชำระภาษีสำหรับสินค้าที่อยู่ในคลังสินค้าทัณฑ์บนภายในระยะเวลาที่กำหนด ในกรณีที่เจ้าของคลังสินค้าทัณฑ์บนเลิกกิจการ

(14) คำสั่งเพิกถอนใบอนุญาตตั้งคลังสินค้าทัณฑ์บน ในกรณีที่เจ้าของคลังสินค้าทัณฑ์บนฝ่าฝืนพระราชบัญญัติภาษีสรรพสามิต พ.ศ. 2560 กฎกระทรวง หรือเงื่อนไขที่กำหนดตามพระราชบัญญัตินี้ ซึ่งต้องแจ้งการเพิกถอนเป็นหนังสือให้เจ้าของคลังสินค้าทัณฑ์บนทราบล่วงหน้าอย่างน้อย 15 วัน

(15) คำสั่งให้ผู้ประกอบอุตสาหกรรมที่นำสินค้าไปเก็บไว้ในคลังสินค้าทัณฑ์บนนำสินค้าไปเก็บไว้ในโรงอุตสาหกรรมหรือในคลังสินค้าทัณฑ์บนอื่น หรือชำระภาษีสำหรับสินค้านั้นภายในระยะเวลาที่กำหนด ในกรณีที่เจ้าของคลังสินค้าทัณฑ์บนละทิ้งคลังสินค้าทัณฑ์บนโดยเจ้าพนักงานสรรพสามิตไม่อาจติดต่อได้หรือถูกเพิกถอนใบอนุญาตตั้งคลังสินค้าทัณฑ์บน

(16) คำสั่งให้เจ้าพนักงานสรรพสามิตนำสินค้าที่ตกค้างอยู่ในคลังสินค้าทัณฑ์บนออกขายทอดตลาด ในกรณีที่เจ้าของคลังสินค้าทัณฑ์บนเลิกกิจการ ถูกเพิกถอนใบอนุญาต หรือละทิ้งคลังสินค้าทัณฑ์บน และผู้ประกอบอุตสาหกรรมที่นำสินค้าไปเก็บไว้ในคลังสินค้าทัณฑ์บนไม่ปฏิบัติตามคำสั่งของอธิบดีให้นำสินค้าไปเก็บไว้ในโรงอุตสาหกรรมหรือในคลังสินค้าทัณฑ์บนอื่นตามหลักเกณฑ์ วิธีการ และเงื่อนไขที่กำหนด หรือไม่ชำระภาษีสำหรับสินค้านั้นภายในระยะเวลาที่กำหนด

(17) คำสั่งไม่รับจดทะเบียนเครื่องหมายแสดงการเสียภาษีตามคำขอของผู้ประกอบอุตสาหกรรม

(18) คำสั่งไม่รับแจ้งการยกเลิกซึ่งเครื่องหมายแสดงการเสียภาษีจดทะเบียนที่ผู้ประกอบอุตสาหกรรมได้แจ้งขอยกเลิก

(19) คำสั่งไม่ออกใบอนุญาตให้ทำการผลิตเครื่องหมายแสดงการเสียภาษีจดทะเบียน หรือคำสั่งไม่ต่ออายุใบอนุญาตให้ทำการผลิตเครื่องหมายแสดงการเสียภาษีจดทะเบียน 

(20) คำสั่งเกี่ยวกับการทำบัญชีประจำวันแสดงรายการเกี่ยวกับการผลิตและการจำหน่ายเครื่องหมายแสดงการเสียภาษีจดทะเบียน

(21) คำสั่งไม่อนุญาตให้ผู้ได้รับอนุญาตให้ผลิตเครื่องหมายแสดงการเสียภาษีจดทะเบียน แก้ไข เปลี่ยนแปลง หรือใช้โรงงานผลิตเครื่องหมายแสดงการเสียภาษีจดทะเบียนหรือส่วนหนึ่งส่วนใดของโรงงานให้ผิดไปจากที่ได้รับอนุญาตไว้

(22) คำสั่งไม่อนุญาตให้ผู้ได้รับอนุญาตให้ผลิตเครื่องหมายแสดงการเสียภาษีจดทะเบียน ทำ หรือรับจ้างทำสิ่งอื่นใดซึ่งมิใช่เครื่องหมายแสดงการเสียภาษีจดทะเบียน ในโรงงานผลิตเครื่องหมายแสดงการเสียภาษีจดทะเบียน

(23) คำสั่งไม่อนุญาตให้นำเครื่องหมายแสดงการเสียภาษีจดทะเบียนเข้ามาในราชอาณาจักร

(24) คำสั่งเกี่ยวกับการซื้อหรือสั่งซื้อเครื่องหมายแสดงการเสียภาษีจดทะเบียน

(25) คำสั่งพักใช้ใบอนุญาตให้ผลิตเครื่องหมายแสดงการเสียภาษีจดทะเบียนมีกำหนดครั้งละไม่เกิน 3 เดือน หรือคำสั่งเพิกถอนใบอนุญาต ในกรณีที่ผู้ได้รับใบอนุญาตเก็บให้ผลิตเครื่องหมายแสดงการเสียภาษีจดทะเบียนฝ่าฝืนพระราชบัญญัติภาษีสรรพสามิต พ.ศ. 2560 ตลอดจนสั่งให้ผู้ได้รับใบอนุญาตให้ผลิตเครื่องหมายแสดงการเสียภาษีจดทะเบียนที่ถูกพักใช้หรือเพิกถอนใบอนุญาต จัดการจำหน่ายเครื่องหมายแสดงการเสียภาษีจดทะเบียนที่ได้ผลิตไว้ก่อนแล้ว

(26) คำสั่งเกี่ยวกับการไม่รับการค้ำประกันของธนาคารแทนการวางเงินเพิ่มเติมเป็นประกัน และการกำหนดเงื่อนไขตามที่เห็นสมควร ในกรณีที่มีปัญหาเกี่ยวกับจำนวนเงินภาษีที่ต้องชำระ และผู้ประกอบอุตสาหกรรมประสงค์จะนำสินค้าออกจากโรงอุตสาหกรรมหรือคลังสินค้าทัณฑ์บน หรือผู้นำเข้าประสงค์จะนำสินค้าออกไปจากอารักขาของกรมศุลกากรก่อนการประเมินของพนักงานเจ้าหน้าที่ โดยให้ผู้ประกอบอุตสาหกรรมหรือผู้นำเข้าชำระภาษีตามจำนวนที่แสดงไว้ในแบบรายการภาษี พร้อมกับวางเงินเพิ่มเติมเป็นประกันครบจำนวนภาษีที่อาจจะต้องเสียสำหรับสินค้านั้น

(27) หนังสือแจ้งการประเมินภาษีสรรพสามิต

(28) คำวินิจฉัยอุทธรณ์การประเมินภาษีสรรพสามิต

(29) คำสั่งเกี่ยวกับการทุเลาการชำระภาษีไว้ทั้งหมดหรือแต่บางส่วน และให้หาประกันตามที่เห็นสมควร ในกรณีที่ผู้ยื่นอุทธรณ์ได้ยื่นคำร้องขอให้ทุเลาการชำระภาษีไว้ก่อนในระหว่างการพิจารณาอุทธรณ์หรือคำสั่งไม่อนุญาตให้ทุเลาการชำระภาษี

(30) คำสั่งเกี่ยวกับการเพิกถอนคำสั่งให้ทุเลาการชำระภาษีที่ผู้อุทธรณ์ได้ยื่นคำร้องขอให้ทุเลาการชำระภาษีไว้ก่อนในระหว่างการพิจารณาอุทธรณ์ ถ้าปรากฏว่ามีการกระทำเพื่อประวิงการชำระภาษีหรือได้มีการกระทำหรือตั้งใจจะกระทำการโอน ขาย จำหน่าย หรือยักย้ายทรัพย์สินทั้งหมดหรือบางส่วนเพื่อให้พ้นอำนาจการยึดหรืออายัด

(31) คำสั่งเกี่ยวกับการขอคืนหรือยกเว้นภาษี ในกรณีที่ผู้ประกอบอุตสาหกรรมมีสิทธิได้รับคืนหรือยกเว้นภาษี หรือที่ผู้ประกอบกิจการสถานบริการได้รับยกเว้นภาษี สำหรับการบริจาคสินค้าหรือรายรับของสถานบริการ แล้วแต่กรณี ที่กำหนดในกฎกระทรวงให้แก่ประชาชนเป็นการสาธารณกุศลหรือเป็นสาธารณประโยชน์ โดยผ่านองค์การสาธารณกุศลที่รัฐมนตรีว่าการกระทรวงการคลังประกาศกำหนด ในกรณีที่ไม่อนุมัติให้คืนหรือยกเว้นภาษีสรรพสามิตตามที่มีการร้องขอดังกล่าวข้างต้น

(32) คำสั่งเกี่ยวกับการขอคืนหรือยกเว้นภาษี ในกรณีที่ผู้ประกอบอุตสาหกรรมมีสิทธิ์ได้รับคืนหรือยกเว้นภาษีสำหรับสินค้าที่จำหน่ายให้แก่ผู้ได้รับเอกสิทธิตามข้อผูกพันที่ประเทศไทยมีอยู่ต่อองค์การสหประชาชาติ หรือตามกฎหมายระหว่างประเทศ หรือตามสัญญากับนานาประเทศ หรือทางการทูตตามหลักถ้อยทีถ้อยปฏิบัติต่อกัน และสำหรับสินค้าน้ำมันและผลิตภัณฑ์น้ำมันที่เติมในอากาศยานหรือเรือที่มีขนาดเกินกว่า 500 ตันกรอส ซึ่งพนักงานศุลกากรได้ปล่อยให้ไปต่างประเทศแล้ว

(33) คำสั่งที่เกี่ยวกับหลักเกณฑ์ วิธีการ และเงื่อนไข สำหรับการขอยกเว้นภาษีบริการที่กำหนดในกฎกระทรวง ที่ผู้ประกอบกิจการสถานบริการได้รับยกเว้นภาษีในกรณีที่มีการบริจาครายรับของสถานบริการให้แก่ประชาชนเป็นการสาธารณกุศลหรือเป็นสาธารณประโยชน์ โดยผ่านส่วนราชการส่วนกลาง ราชการส่วนภูมิภาค ราชการส่วนท้องถิ่น หรือองค์การสาธารณกุศลที่รัฐมนตรีประกาศกำหนด

(34) คำสั่งที่เกี่ยวกับการลดอัตราหรือเสียภาษีในอัตราศูนย์ กรณีที่ใช้สิทธิเสียภาษีในอัตราที่ลดลงหรืออัตราศูนย์ ตามกฎกระทรวงที่ออกตามความในมาตรา 5 แห่งพระราชบัญญัติภาษีสรรพสามิต ในกรณีที่ไม่อนุมัติให้ลดอัตราหรือได้รับสิทธิเสียภาษีในอัตราศูนย์ตามที่มีการยื่นคำขอ เพราะไม่ปฏิบัติตามกฎหมายที่กำหนดหลักเกณฑ์ วิธีการ และเงื่อนไขเกี่ยวกับการลดอัตราหรือเสียภาษีในอัตราศูนย์นั้น

(35) คำสั่งที่เกี่ยวกับหลักเกณฑ์ วิธีการ และเงื่อนไข เกี่ยวกับการขอคืนภาษีสำหรับสินค้าที่กำหนดในกฎกระทรวง ซึ่งผู้ประกอบอุตสาหกรรมมีสิทธิได้รับคืนภาษีที่ได้เสียไว้แล้ว ถ้าพิสูจน์ได้ว่าสินค้านั้นได้เสียหายหรือเสื่อมคุณภาพจนใช้การไม่ได้ ในกรณีที่มีคำสั่งไม่คืนภาษีให้ตามที่มีการร้องขอ

(36) คำสั่งที่เกี่ยวกับการให้คืนภาษีแก่ผู้นำเข้าสำหรับสินค้าที่ส่งออกไปนอกราชอาณาจักร ถ้าพิสูจน์ให้เป็นที่พอใจว่าได้ผลิตด้วยสินค้านำเข้าซึ่งได้เสียภาษีไว้แล้วตามหลักเกณฑ์ วิธีการ และเงื่อนไขเดียวกับการคืนเงินอากรขาเข้าตามกฎหมายว่าด้วยศุลกากร ในกรณีที่มีคำสั่งไม่คืนภาษีให้ตามที่มีการร้องขอ

(37) คำสั่งไม่ยกเว้นหรือคืนภาษีสำหรับสินค้าที่ส่งออกไปนอกราชอาณาจักร

(38) คำสั่งที่เกี่ยวกับการให้คืนเงินภาษีแก่ผู้ที่เสียภาษีไว้โดยไม่มีหน้าที่ต้องเสียหรือเสียเกินกว่าที่ควรต้องเสีย ซึ่งการเสียภาษีนั้นมิใช่เป็นการเสียภาษีตามการประเมินของพนักงานเจ้าหน้าที่ ในกรณีที่มีคำสั่งไม่คืนภาษีให้ตามที่มีการร้องขอ

(39) คำสั่งไม่ให้ดอกเบี้ยแก่ผู้ที่ได้รับคืนเงินภาษี ซึ่งได้เสียภาษีไว้โดยไม่มีหน้าที่ต้องเสียหรือเสียเกินกว่าที่ควรต้องเสีย

(40) คำสั่งพักใช้หรือเพิกถอนใบอนุญาตสุรา ยาสูบ และไพ่ ตามความในหมวด 2 แห่งพระราชบัญญัติภาษีสรรพสามิต พ.ศ. 2560 กรณีที่เป็นอำนาจของอธิบดีกรมสรรพสามิต ได้แก่ การออกใบอนุญาตผลิตสุราตามมาตรา 153 การออกใบอนุญาตนำสุราเข้ามาในราชอาณาจักรตามมาตรา 154 การออกใบอนุญาตผลิตยาสูบตามมาตรา 163 การออกใบอนุญาตนำยาสูบเข้ามาในราชอาณาจักรตามมาตรา 166 การออกใบอนุญาตผลิตไพ่ตามมาตรา 171 และการออกใบอนุญาตนำไพ่เข้ามาในราชอาณาจักร ตามมาตรา 175 ซึ่งได้พักใช้หรือเพิกถอนใบอนุญาตโดยอาศัยอำนาจตามมาตรา 181 และมาตรา 182

(41) คำสั่งพักใช้หรือเพิกถอนใบอนุญาตสุรา ยาสูบ และไพ่ ตามความในหมวด 2 แห่งพระราชบัญญัติภาษีสรรพสามิต พ.ศ. 2560 กรณีที่เป็นอำนาจของเจ้าพนักงานสรรพสามิต ได้แก่ การออกใบอนุญาตขายสุราตามมาตรา 155 การออกใบอนุญาตเพาะปลูกต้นยาสูบตามมาตรา 160 การออกใบอนุญาตซื้อใบยาแห้งตามมาตรา 161 การออกใบอนุญาตขายยาสูบตามมาตรา 167 และการออกใบอนุญาตขายไพ่ตามมาตรา 176 ซึ่งได้พักใช้หรือเพิกถอนใบอนุญาตโดยอาศัยอำนาจตามมาตรา 181 และมาตรา 182

3. ผลของคำสั่งทางปกครองเกี่ยวกับภาษีสรรพสามิต

ที่กล่าวมาข้างต้นคือตัวอย่างคำสั่งทางปกครองในทางภาษีสรรพสามิต เมื่อเป็นคำสั่งทางปกครองแล้ว ประชาชนผู้มีหน้าที่เสียภาษีที่เห็นด้วยกับผลของคำสั่งนั้นก็จะไม่มีประเด็นพิพาทเกิดขึ้น และจะต้องปฏิบัติตามคำสั่งนั้น แต่หากไม่เห็นด้วยกับคำสั่ง ย่อมทำให้เกิด “ข้อพิพาทในทางภาษี”

และเมื่อเกิดเป็นประเด็นข้อพิพาทแล้ว กฎหมายหลายฉบับก็ได้กำหนดหลักเกณฑ์เกี่ยวกับการระงับข้อพิพาทไว้ ทั้งในเรื่องเกี่ยวกับ “การอุทธรณ์” และ “การฟ้องคดีต่อศาล” ซึ่งมีหลักเกณฑ์หลายประการที่ผู้มีหน้าที่เสียภาษีหรือผู้ตกอยู่ภายใต้บังคับของคำสั่งทางปกครองดังกล่าวจะต้องรับทราบเพื่อรักษาสิทธิของตนเอง

ทั้งนี้ ผู้เขียนจะได้นำเสนอหลักเกณฑ์การอุทธรณ์คำสั่งทางปกครองและการฟ้องคดีต่อศาลในโอกาสต่อไป